Herkesin bir arzusu vardır. İstemek, dahasını dilemek, yolu uzatmaya çalışmak ya da yaşamın harikulade kısımlarına denk gelmeye çalışmak... Tüm bunlar insan olmanın gereklerinden sayılabilir. Varlığımızın temelini, ilk insanı düşününce bile sağlaması yapılabilecek bir durumdur bu. Hz. Adem ve Havva’nın insanın hayallerinin ötesinde olan, varoluşun en çok arzulanan cennetteki yaşamlarına son veren şey ellerinde olana değil de olmayana olan istekleriydi. Cennet meyvesi (elma, hurma ya da her neyse) dünya sürgünün kapısı ve oradaki tüm nimetler içindeki tek yasaktı. Belki dünya serüveni başlasın diye yaratıcının bir sınavıydı bu, bilmek mümkün değil. Ama görünen şu ki arzu insanın nefes almak kadar temel bir güdüsüdür. Bu denli büyük bir arzunun getirdiği ceza insanoğlunu korkutmuş olacak ki dileklerini daha seçici ve küçük şeylere dönüştürdüklerini söyleyebiliriz. En azından benim ve birkaç tanıdığımın gözünü korkuttuğunu söylemek doğru olacaktır. Kurban adeti, adak adamak, bağışlar gibi bir sürü istek şekli geliştirdik. Her an her şeyi isteyebilmek içinde duayı dilimize pelesenk ettik. Gerçek dua içten gelen bir olguyken bizler bunu arzularımıza köprü haline getirip olur olmadık yerde kullanmayı daha uygun bulduk. Tüm bunlar uzun uzadıya konuşulacak kadar çok aslında. Ama dilek meselesine biraz romantik biraz da sürprizli bir yoldan değinmek istiyorum. Kitapları başucunda düzgün yürümek için değilde, akla ve fikre yeni ufuklar açsın diye kullananların duası, adağı, dileği olan bir yolu kastediyorum. Bir dilek kitabından, daha doğru bir tabir gerekirse benim dilek kitabımdan bahsedeceğim. 

     “Nazan Bekiroğlu, Yerli Yersiz Cümleler.” Sevgili yazarın kaleminin ne kadar harika olduğu üzerine sayfalarca yazabilir, günlerce bundan bahsedebilirim. Duygu yoğunluğu, konulara hakimiyeti, düşünme tarzı, kalemini tutuşu ütopik bir dünyaya kapılar açıyor. Bu kapılardan birine denk gelebilmenizi dilerim. Denk gelip dünyasından zevk aldığım eserlerinden biri dilek kapısı diyebileceğim “Yerli Yersiz Cümleler”dir. Kitabını yazarken sağda solda karaladığı cümleleri bir araya getirmek istediğini sonrasında da işin boyutunun büyüdüğünü belirtmiştir. İlk kitabından yirmi yıl sonra yazdığı bu eseri geçen zaman içinde hatırladığı, hatırlamadığı cümleleri birleştirerek yazdığını da eklemiştir. Kitapta bu konu üzerine ufak bir anlatımı da vardır. İçeriğinde de hemen her konuda başlıklar bulabileceğimiz ufak yazılar mevcuttur.  Her başlığın altını zevkli kalemiyle süsleyerek okuyucuya sunmuştur. Bana sunulan kitabı dileklerim için kullandığımı belirtmeliyim. Peki nedir bu dilek-kitap ilişkisi?