YAZARLAR SÖYLEŞİYOR

"Bir Gün Belki Hayattan"

Ben karakter olarak geçmişe çok takılan biri değilimdir, hatta geçmişi olduğu gibi kabul edip hep önüme bakmaya çalışırım. Ama insanları yaşanmışlığın oldukça etkilediğini düşünüyorum. Ayrıca eski güzel günleri düşünmenin insanlara daha samimi geldiğini de düşünüyorum.  Bu etkiyi yakalamak için nostalji temasını özellikle kullandım. Günümüzde teknoloji etkisinde hızlı bir değişim, benmerkezcilik oldukça yaygın hatta maalesef herkesin birbirine benzediği birbiri gibi düşündüğü yediği, içtiği, giydiği dahası olmak istediği bir düzen gözlemliyorum. Bunun böyle olmaması gerektiğini savunduğumu söylemem sanırım yanlış olmaz. Duruşu olan, kendi yolunu kendi tarzını kendi beğenilerini ortaya çıkarmaya çalışan gençler görmek istiyorum ama bunu nasihatle anlatmak yerine sevebilecekleri, örnek alabilecekleri veya bazı karakterlerin yaptığı yanlışlara kapılmamalarını anlatmaya çalıştım. Şahsına münhasır karakterlerin bundan 20-30 yıl öncesinde çok daha fazla olduğunu düşünüyorum. Bu nedenle geçmişe özlem ön plana çıktı. Belki de bu yüzden o zamanlar hepimize daha samimi geliyordur. Geçmişteki hayata değil ama geçmişteki insanların hayata karşı duruşuna bir özlemdir belki benimki. Sanırım bu düşüncemde de eğitimci kimliğimin etkisini görüyor olabiliriz. 

Geçmişin şartlarına bir özlem yok ama geçmiş dönemlerdeki insanların hayata karşı duruşuna bir özlem dediniz. İnsanların hayata karşı duruşunu belirleyen unsur belki de dönemin şartlarıdır. Sizce neler değişti ve değişiyor da hayata karşı duruşlarımız bizi pek de memnun etmemeye başlıyor?

Dönemin şartları da insanın hayata karşı duruşunu etkiliyordur mutlaka ama nereye kadar ve nasıl? Hani bir hikaye vardır: Bir gün bir ülkede nehirlere bir sihir yapılmış ve kim o nehirdeki sudan içse deliriyormuş. İnsanlar hem çok susayıp sudan içmek istiyorlar hem de delirmemek için içmek istemiyorlarmış. Sudan içmeyen insanlar yavaş yavaş azalmış ve ülkede susuzluğa dayanan en son kral ve kralın veziri kalmış. Bu hikaye bize gösteriyor ki çoğunluğun yaptığı her zaman doğru değildir. Sizce kral ve veziri mi normal yoksa sudan içen o tüm insanlar mı? Delireceğini bile bile suyu içmek mi yoksa delirmeden kendini korumak mı? Günümüzde de bence popüler kültürün esiri olmayan kral ve vezirleri bulmak gerek. Ne dersiniz?

Aslında günümüzde aşırı beğenilme arzusu, herkes gibi olma isteği mevcut. Hatta insanların sadece kendileriyle ilgilenip, etrafına bakmayıp, kendi narsisizmlerini besleyerek yaşama devam ettikleri çok fazla faktör var.

Hayatımız aslında o kadar robotik ve her şeyin üstünü çizip yaptım deme üzerine kurulu ki insanlar haz alma işini çok farklı bir boyuta taşımış da diyebiliriz. Aslında biraz okusak biraz ilgi alanlarımızı genişletip kaynaklarımızı güçlendirsek her şey daha kolay olabilir. Bugün burada bu konuların açılmış olması ve naçizane fikirlerimi söylemek çok kıymetli. Eğer bir nebze olsun okuyanlara yeni bir ufku işaret ettiysem ne mutlu bana.

Kıymetli liderimiz Mustafa Kemal Atatürk’ün “Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır” sözünü kulağıma hep küpe etmişimdir. Bu yüzdendir ki dönem veya durum ne olursa olsun kişinin umudunu kaybetmediği sürece ışığa ulaşacağını düşünürüm.

. 

İlk öykü kitabınız beklentilerinizi karşıladı mı? Yeni hikâyelerin peşine düşmek için tetikleyici olmuştur umarım.

Okurların kitabımı beğenmesi ve olumlu geri dönütleri her yazarı mutlu ettiği gibi elbette beni de çok mutlu ediyor bu bambaşka bir tatmin. İnsanların kendi hayatından, ruhundan bir cümle dahi bulup benimle paylaşmaları muazzam bir his. Bu aslında duygu alışverişidir. Hiç tanımadığım yüzlerce insanla aynı duygunun içinde buluşup duygudaş olmuşuz. Odaklandığım şeyler daha manevi boyutta olduğu için beklenti sorusuna vereceğim hiçbir cevap samimi olmayacaktır çünkü yapılan her bir paylaşımda oldukça tatmin olan bir yazarım.

Hayat yazmak için bir tetikleyici aslında ancak tabii ki ilk göz ağrım bir gün belki hayattan benim için bir dönüm noktası. Her dönüm noktamın aslına dönüm noktası olma sebebi beni taşıdığı yer diyebilirim. Bu yüzden kitabımın yazdığım ve kurduğum projelerde etkisi çok büyük diyebiliriz. İlk kitabımdan sonra yazacaklarım, anlatacaklarım, dışanvurumum bitmemiş bunu fark ettim. Umarım yeni projelerimin de üzerine sohbet etme fırsatımız olur. Benim için çok keyifli bir sohbetti çok teşekkür ederim özenli sorularınız ve merakınız için.

Bu güzel sohbetiniz için romanoku.org ailesi olarak teşekkür ediyoruz. Yazın yolculuğunuzda başarılar diliyorum.