Orhan KEMAL

(15 Eylül 1914/Adana - 2 Haziran 1970/Sofya)

Asıl adı Mehmet Raşit Öğütçü olan Orhan Kemal, toplumcu gerçekçi roman, öykü ve oyun yazarıdır.

Türk edebiyatının büyük ustaları arasında yer alan yazar; roman, hikaye, oyun, şiir gibi farklı tarzlarda birçok esere imza atmış olsa da daha çok romancılık yönü ile öne çıkmaktadır.

İlk öykü kitabı Ekmek Kavgası (1949) ve Küçük Adamın Notları başlığı altında yayımladığı otobiyografik roman dizisiyle yaygın bir üne kavuştu.

Edebi hayatı 1960'lı yıllarda zirveye ulaşan Kemal, Adana'da toprak ve fabrika işçilerinin dünyasını, İstanbul'daki gecekondu mahallelerini, fabrika çevrelerini eserlerine yansıtmıştır.

EKMEK KAVGASI

"Ufak tefek bir adamcağızdı. Kalın, simsiyah kaşlarının altındaki ufacık gözleriyle dünyaya ters ters bakardı. Bu bakışta kin vardı, haset vardı, günü gelince alınacak öçlerin hırsı vardı."

____________

Her eserinde toplumun unutulan, yüz çevrilen insanlarının dünyasına; onların fakir sofralarına bizi misafir eden Orhan KEMAL , bu kitabında da bam tellerimizi titreten, yufka yüreğimizi sızlatan öykülere yer vermiş...

Yayına Hazırlayan: Ali Bektaş

Kitabın ismiyle uyumlu olarak her hikayenin içinde farklı bir ekmek kavgası mücadelesi anlatılıyor. Kadınlardan çocuk işçilere, karın tokluğuna yaşayanlardan karnını doyurmak için kitaplarını satanlara kadar 25 farklı hikayenin odağında büyük ve gerçek kavgamız yer alıyor: O kavga EKMEK KAVGASI.

Zaten insanoğlunun tek davası, Homeros'un da eserlerinde bahsettiği gibi, "doymak bilmez boğazı doyurmak değil midir?" Bu öyküler, 1948'li yıllarda geçmesine rağmen, biraz gözlem azcık düşünme ile günümüzün sanal dünyasının ötesinde gerçek bir açlık ve yoksulluk dünyasının var olduğunu anlamamızı sağlıyor.. Büyük yazarları bugün hala o dönemde yaşayan insanlar gibi hissederek okumamızı sağlayan o büyülü güç de bu değil midir?

Tüketim çılgınlığının dorukta olduğu bir çağda, empati kurmanın yokluğunda, sanal dünyanın boşluğunda biraz rahatsız olmak isteyen, biraz gerçek dünyaya kıyısından köşesinden bakmayı düşünen herkese önerimizdir Ekmek Kavgası....

Beni en çok etkileyen bölümler, çocuk işçilerin zor şartlar altında incecik bedenleri ve boş mideleri ile nasıl çalıştıklarının anlatıldığı öyküler oldu. Çocukluğunu yaşayamayan her çocuğa borçlu olduğumuzu düşünüyorum.

Ve diğerler öyküler....

Öykü sevenlerin ve henüz öykü ile tanışmamış olanların mutlaka okuması gereken kitaplar arasına ekmek kavgasını da eklememiz gerektiğini düşünüyor, yaşarken çevremize bakmayı ihmal etmememizi diliyorum....

"Biz namussuz muyuz? "Coluk çocuğun anasini aglatiyorsunuz.Hükümet is kanunu yapar,günde sekiz saat mesai kabul eder,siz fakir fukarayi on sekiz saat calistirirsiniz.Bu mu namusunuz?"

Eserleri

Romanları:
Baba Evi (1949),
Avare Yıllar (1950),
Murtaza (1952),
Cemile (1952),
Bereketli Topraklar Üzerinde (1954),
Suçlu (1957),
Devlet Kuşu (1958),
Vukuat Var (1958),
Dünya Evi (1958),
Gavurun Kızı (1959),
Küçücük(1960),
El Kızı (1960),
Hanımın Çiftliği (1961),
Eskici ve Oğulları (1962),
Gurbet Kuşları (1962),
Sokakların Çocuğu (1963),
Kanlı Topraklar (1963),
Bir Filiz Vardı (1965),
Müfettişler Müfettişi (1966),
Yalancı Dünya (1966),
Evlerden Biri (1966),
Arkadaş Islıkları (1968),
Sokaklardan Bir Kız (1968),
Üç Kağıtçı (1969),
Kötü Yol (1969),
Kaçak (1970),
Tersine Dünya (1986),
Dünya Dönüyor (1953),
Neden Böyle (1956),
Uçurum (2014)

Öyküleri:
Duygu (1948),
Menevşe (1948),
Ekmek Kavgası (1949),
Pezevenkler (1950),
Sarhoşlar (1951),
Çamaşırcının Kızı (1952),
72. Koğuş (1954),
Grev (1954),
Arka Sokak (1956),
Kardeş Payı (1957),
Babil Kulesi (1957),
Dünya'da Harp Vardı (1963),
Mahalle Kavgası (1963),
İşsiz (1966),
Önce Ekmek (1968),
Küçükler ve Büyükler (1971),
Yağmur Yüklü Bulutlar (1974),
Kırmızı Küpeler (1974),
Oyuncu Kadın (1975),
Grev (1975),
Serseri Milyoner/İki Damla Gözyaşı (1976),
Arslan Tomson (1976),
İnci’nin Maceraları (1979)

"Adam kitaplarını satmaya karar verdi. Bütün gece yatakta döndü durdu, bir türlü uyku tutmadı. ''Kitap satmak!'' Müthiş bir gönül rahatsızlığı içinde, gecenin üçünü geçe dalabildi."

"Fabrikanın yüz elli amelesinden sekseni, on dörtle on altı yaş arasında erkek çocuklardı ki, yirmi kadarı 'pres' makinelerinde çalışıyordu. Üstleri başları paramparçaydı."