Nereden bakarsan bak, kötülüğün zirve yaptığı bir dönem bu. Haksızlığın, insafsızlığın, kabalığın kol gezdiği ve tüm bunların görmezden gelindiği bir dönem...
    Son on yılda öyle şeyler oldu ki her gün yeniden soruyoruz kendimize:  “Nasıl delirmedik?” diye.  Delicesine bir gürültünün ortasında, anlaşılmayı bekleyerek, fısıltıyla bir şeyler söylemeye çalışıyoruz insanlığa ve yaşamaya dair. Her gün yeniden insanlığa olan inancımızı sürdürmeyi umut ediyoruz; birileri durmadan bu inancımızı törpülemek istese de üstelik. Bazen bir dert ortağı, bazense bir tercüman arıyoruz hissettiklerimize; belki biraz delirmemek için, belki biraz da yalnız olmadığımızı unutmamak için. “Geçer.” diyoruz sonra, “Elbet bir gün… Bu da geçer.” 
     “Sen ve ben, sevgili okur, son on yıldır –ki bu on yıl, ömrümüzden gitti- dedik ki, “Bu da geçer.” Birileri de hep karşılık verdi, “Böyle diye diye ömür geçti.” Eh, orası da doğru.  Peki ne yapmalı bu ömürle?”   
   Bu Da Geçer, Ece Temelkuran’ ın daha önce çeşitli yerlerde yayınlanmış yazılarının bir araya getirildiği son deneme kitabı. Otuz sekiz ayrı yazının bulunduğu kitap, “Gürültüde” ve “Sıradanlığın Kötülüğü”  adlı iki ayrı bölümden oluşurken, Temelkuran kitabın ilk sayfalarında okuyucularını içten bir mektupla selamlıyor. Yazılarında son on yılın politik portrelerini çizen yazar, bu on yıldaki toplumsal meseleleri irdeliyor ve kitabın çıkış noktası olan “Ne yapmalı?” sorusuna da aynı zamanda bir bakış açısı sunuyor.